بررسی قابلیت رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی اولیه توسط خمیر دندان ایرانی حاوی غلظت های مختلف نانوهیدروکسی آپاتیت: بررسی آزمایشگاهی

زمینه و هدف: پوسیدگی دندان، بیماری عفونی واگیرداری است که می توان با روش های پیشگیری از بروز عوارض آن جلوگیری نمود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای اثر خمیر دندان حاوی غلظت های مختلف نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی اولیه بود.   روش بررسی: تاج 9 دندان پرمولر اول سالم به 4 قسمت تقسیم شد . 6 نمونه به عنوان شاهد درنظر گرفته شده و در تمام مدت آزمایش تنها در آب مقطر نگهداری شدند. 30 نمونه باقیمانده در محلول دمینرالیزه کننده به مدت 72 ساعت قرار داده شد. سپس نمونه ها به دقت شسته و میکروهاردنس آن ها سنجیده شد. به محلول آب مقطر و خمیردندان به ترتیب مقادیر0، 5/0، 1، 2، 5% ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت اضافه گردید . نمونه ها به صورت تصادفی به 5 گروه 6 تایی تقسیم و هر گروه بعد از دمینرالیزاسیون، به مدت 15 دقیقه در محلول خمیر دندان با غلظت مربوط به آن گروه، 1 ساعت در بزاق مصنوعی و سپس 15 دقیقه در محلول خمیردندان مربوط، غوطه ور شد. سپس نمونه ها در محلول بزاق مصنوعی نگهداری شدند و این روند به مدت 5 روز تکرار شد. پس از اتمام فرایند رمینرالیزاسیون، میکروهاردنس دندان ها سنجیده شده و یافته ها با آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری (repeated measure) آنالیز گردید.   یافته ها: میکروهاردنس دندان های دمینرالیزه شده به دنبال قرار گرفتن در خمیر دندان نانوهیدروکسی آپاتیت افزایش یافت اما این افزایش معنی دار نبود (62/0 p= ).   نتیجه گیری: خمیر دندان نانوهیدروکسی آپاتیت قادر به افزایش میکروهاردنس مینای دندان دایمی می باشد هرچند این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود.